Paul Gross
Paul Michael Gross urodził się jako najstarszy z dwójki braci 30 kwietnia 
1959 roku w Calgary w Kanadzie. 
Jego ojciec, Robert Gross był dowódcą w kanadyjskiej armii, więc razem 
z rodziną często się przeprowadzał. Mieszkali między innymi w Anglii, 
Niemczech i USA, po czym ponownie wrócili do Kanady. W wieku 14 lat 
Paul zaczął grać w reklamówkach telewizyjnych. Ukończył Earl Haig 
Secondary School w Toronto.  
Z racji ciągłych przeprowadzek miał problemy z nawiązywaniem nowych 
przyjaźni i wpadł w"nieodpowiednie towarzystwo". Jednak udział 
w reklamach pozwolił mu opłacić studia na Uniwersytecie Alberty 
w Edmonton, gdzie kończył aktorstwo.  
Zajął się pisaniem. Za swoja pierwszą sztukę, The Deer and the Antelope,
zdobył nagrodę Clifford E. Lee National Playwriting oraz Alberta Cultural 
Playwriting. Jego druga sztuka, The Dead of Winter, również została 
bardzo dobrze przyjęta przez Toronto Free Theater. 
Jego umiejętności wkrótce zostały dostrzeżone przez telewizję. Otrzymał 
nominację do nagrody Gemini za scenariusz do filmu In This Corner 
o życiu hokeisty Briana Spencera (którego zagrał znany z Due South 
Daniel Kash). 
Na ekranie zadebiutował w 1985 w filmie Turning To Stone. Od tej pory 
zaczął grywać w kanadyjskich filmach. Warto tu wspomnieć chociaż 
o świetnej roli ofiary w Cold Comfort (1989), mini serialu Tales Of The 
City oraz o rewelacyjnym Aspen Extreme (oba z 1993). Zagrał również 
w Getting Married In Buffalo Jump (1990), Married To It (1991), Buried 
On Sunday (1992) oraz Whale Music (1994), żeby wymienić tylko kilka. 
Ale dopiero rola konstabla Bentona Frasera przyniosła mu 
międzynarodową sławę. Zdobył za nią trzy nagrody Gemini, w tym dwie 
dla najlepszego aktora i jedną za najlepszy scenariusz w odcinku Mountie 
On The Bounty. Za serial otrzymał tez nagrodę Kanada's Choice. Jednak 
z początku nie był przekonany do tej roli. Podobne wątpliwości miał zresztą David Marciano, ale w końcu stworzyli jeden z najlepszych duetów w historii telewizji.  
Paul wykonywał w serialu prace kaskaderskie, ale tylko w granicach rozsądku. Napisał scenariusz do kilku odcinków, a trzecim i czwartym sezonie przejął obowiązki producenta 
wykonawczegoi zarabiał 2-3 milionów dolarów (kanadyjskich) za sezon i w tamtym czasie była to najwyższa gaża płacona w branży kanadyjskiej rozrywki. 
Przyznał się do śladów homoseksualizmu w finałowej serii Due South. Jak sam powiedział, było to spowodowane tym, że jego nowy partner, Callum Keith Rennie jest niesamowicie 
seksowny i nowa seria będzie miała zabarwienie homoseksualne. 
Paul podkreśla, że nie jest taki, jak Fraser. Owszem, jest równie uparty. Jest nałogowym palaczem, klnie jak szewc i pije. Raz nawet został aresztowany za jazdę na podwójnym 
gazie. Kiedyś powiedział o postaci Frasera: 
"Fraser byłby psychopatą, gdyby poluźnić mu cugle."  
"Odgrywanie tej roli jest jak wizyta u psychoterapeuty. Pokazuje moje wszystkie błędy i zachęca do poprawienia ich, co bywa irytujące."  
Po tym serialu jego kariera zaczęła nabierać tempa. Zagrał w wielu filmach: 20000 Leagues Under The Sea (1997), Murder Most Likely (1999), Wilby Wonderful (2004) oraz H2O 
(2004), za który dostał Złotą Nimfę w kategorii najlepszy aktor na festiwalu filmowym w Monte Carlo oraz nagrodę WGC. Napisał scenariusz, muzykę, wyreżyserował i zagrał główną 
rolę w Men With Brooms (2002). Reżyseria tego filmu przyniosła mu nagrodę Canadian Comedy. W 2008 wyreżyserował i również zagrał główną rolę w wojennym filmie 
Passchendaele, który zdobył aż sześć nagród Genie (odpowiednik amerykańskich Oskarów), w tym za najlepszy film. Film przyniósł mu także nagrodę Golden Reel. Ostatnio zagrał 
Darylla Van Horne'a w serialu Eastwick, który jest luźno oparty na filmie Czarownice z Eastwick. Serial jednak nie spotkał się z uznaniem krytyki i został zakończony. 30 kwietnia 2010
na ekrany kanadyjskich kin wejdzie komediowy western Gunless, gdzie Paul gra główną rolę wraz z Callumem Keithem Rennie. 
Mimo napiętego grafiku nie zapomniał o swojej innej pasji: muzyce. Jako nastolatek uczył się grac na gitarze klasycznej, ale musiał przerwać ze względu na złamany palec. W 1989 
założył zespół Bonemen. Jesienią 1997 razem z przyjacielem Davidem Keely wydał debiutancką płytę Two Houses, zawierającą między innymi znany z Due South kawałek Robert 
McKenzie. W 2000 roku wydali druga płytę, zatytułowaną Songs Of Love And Carnage, znaną tez jako Give The Dog A Bone.  
W 1988 Paul ożenił się z poznaną w 1983 aktorką Marthą Burns. Mają dwoje dzieci: córkę Hannah (1990) i syna Jacka (1994), na którego Paul mówił "dr język", ponieważ lubił 
wtykać język w różne, dziwne miejsca, między innymi gniazdka elektryczne. Cała rodzina wiedzie spokojne życie, z dala od skandalów nieobcych pseudo-gwiazdkom, w Ontario, w 
Kanadzie. Mają psa Chestera.  
Paul lubi spać, czytać i łowić ryby. W wolnych chwilach jeździ konno, na nartach lub łyżwach. Jest fanem Formuły 1 (ciekawe, czy lubi Kubicę?). Lubi również gotować i określa 
siebie jako "wszystkożerny". Jego ulubionym piwem jest Corona. W 1998 złamał kilka żeber, próbując pozbyć się czkawki. W 1999 uplasował się na czwartym miejscu na liście 
najseksowniejszych Kanadyjczyków magazynu Chatelaine. Jest Ambasadorem szpitala dziecięcego w Toronto.